- wysoko
- 1. Coś, ktoś stoi wysoko, wyżej od kogoś, od czegoś (niż ktoś, niż coś) «coś ma wielką wartość, ktoś znaczy więcej niż ktoś inny»: Gdzie konieczności obiektywne stawiają literaturze przeszkody, tam jest ona potrzebna i autorytet jej stoi wysoko w oczach społeczeństwa. L. Flaszen, Cyrograf. W szeregu pisarzy dramatycznych zajaśniał talent, który wyżej stoi od wszystkich przedstawicieli modernizmu. Jest nim Stanisław Wyspiański. A. Doboszewska, Wyspiański.2. Wysoko kogoś, coś cenić, stawiać «bardzo kogoś, coś cenić»: Jeśli o mnie chodzi, zawsze wysoko sobie ceniłem ludzi charakteru, ludzi idei, bez względu na to, czy zgadzałem się z nimi, czy nie. J. Andrzejewski, Popiół. (...) zazdrości przyjaciółkom, które mają dom i dzieci, ale z drugiej strony niesłychanie wysoko ceni sobie niezależność. WO 04/11/2000. (...) były okresy, gdy swobodę myślenia stawiano bardzo wysoko, czyniąc z niej jedno z naczelnych znamion człowieka. C. Miłosz, Legendy.Czyjeś akcje stoją wysoko zob. akcja 3.Ktoś jest wysoko notowany zob. notować 1.Ktoś wysoko urodzony zob. urodzony 1.(Ktoś) wyżej sra niż dupę ma zob. srać.Mieć kogoś, czegoś wyżej uszu zob. mieć 9.Nieść, nosić głowę, czoło wysoko zob. nieść 4.Sięgać (za) wysoko, czyjeś ambicje, nadzieje itp. sięgają (zbyt) wysoko zob. sięgnąć 5.Wysoko mierzyć zob. mierzyć 3.Wysoko postawiona osoba zob. osoba 2.Wysoko ustawić, stawiać poprzeczkę zob. poprzeczka 3.Zajść wysoko zob. zajść 2.
Słownik frazeologiczny . 2013.